wyraz oczu

См. также в других словарях:

• patrzeć — ndk VIIb, patrzećrzę, patrzećrzysz, patrz, patrzećrzał, patrzećrzeli 1. «kierować na coś, na kogoś wzrok; rozglądać się, szukać czegoś, kogoś wzrokiem» Patrzeć badawczo, bezmyślnie, ciekawie, czujnie, śmiało, trwożnie, ukradkiem, uważnie. Patrzeć …   Słownik języka polskiego

• inteligentny — inteligentnyni, inteligentnyniejszy 1. «obdarzony inteligencją; rozumny, zdolny, bystry, pojętny» Inteligentny rozmówca. Istoty inteligentne. 2. «znamionujący inteligencję; charakteryzujący człowieka obdarzonego inteligencją» Inteligentna twarz.… …   Słownik języka polskiego

• nienaturalny — nienaturalnyni «nie będący naturalnym; nienormalny, chorobliwy, sztuczny» Nienaturalny wyraz oczu, śmiech, wygląd. Nienaturalne gesty. Być nienaturalnym w sposobie bycia. ∆ Nienaturalna śmierć «śmierć spowodowana zabójstwem, samobójstwem lub… …   Słownik języka polskiego

• niesamowity — niesamowityici 1. «sprawiający wrażenie czegoś niezwykłego, niepokojący, budzący lęk; okropny» Niesamowity sen, widok. Niesamowita historia. Niesamowity wyraz oczu, twarzy. Niesamowite zdarzenie. 2. «niezwykły, ogromny, nadzwyczajny» Niesamowity… …   Słownik języka polskiego

• obłęd — m IV, D. u, Ms. obłędędzie 1. lm M. y «rodzaj psychozy, na którą składają się logicznie usystematyzowane urojenia, bez zaburzeń uczuciowości; paranoja; potocznie: choroba psychiczna, obłąkanie» Napad obłędu. Popaść, wpaść w obłęd. Symulować obłęd …   Słownik języka polskiego

• spłoszyć — dk VIb, spłoszyćszę, spłoszyćszysz, spłosz, spłoszyćszył, spłoszyćszony «przestraszywszy spowodować ucieczkę, wycofanie się skądś» Spłoszyć ptaki, zwierzynę. Spłoszyć złodzieja. ◊ Spłoszona mina, spłoszone oczy, spłoszone spojrzenie, spłoszony… …   Słownik języka polskiego

• wzrok — m III, D. u, N. wzrokkiem, blm 1. «zmysł, którego narządem są oczy, zdolność widzenia, czyli reagowania na takie cechy przedmiotów, jak barwy, kształty, relacje przestrzenne» Dobry, bystry, doskonały, nadzwyczajny, silny, słaby wzrok. Zasięg… …   Słownik języka polskiego

• zawzięty — zawziętyęci «skłonny do upierania się, zapamiętywania się w czymś; nieustępliwy, zacięty, zażarty; będący wyrazem takich cech» Zawzięty w gniewie, w złości. Zawzięty wróg boksu. Zawzięty wyraz oczu, twarzy. Zawzięta walka. Zawzięte ujadanie psów …   Słownik języka polskiego

• żałosny — żałosnyośni, żałosnyośniejszy 1. «wyrażający żal, smutek; pełen żalu, smutny» Żałosne spojrzenie. Żałosny płacz. Żałosny wyraz oczu. Wydawać żałosne jęki. 2. «wzbudzający litość, godzien politowania; bardzo lichy, opłakany, nędzny» Być, znajdować …   Słownik języka polskiego

• inteligentny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, inteligentnyni, inteligentnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku, rzadziej zwierzęciu: obdarzony inteligencją, rozumem; bystry, rozumny : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• maślane oczy — {{/stl 13}}{{stl 7}} wyraz oczu, spojrzenie, które wydaje się bezmyślne, tępe, zamglone, często przez załzawione oczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Patrzeć nieprzytomnymi, maślanymi oczami. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień